yoksulluk;
ayaklarımın altında
mendebur bir kırkayak.
kırk tane ayağı ile,
boynuma sarılarak,
üzerinde
ot bitmez gecelerimde
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Yaşamın çileli yanı insanın çocukluğunda başlıyor. Umutlarını koynuna dolduruyorsun, gerçekleri görüyorsun sefalet diz boyu, cesaret bulamıyorsunuz gülmeye ve ağlamayı utançla karşılıyorsunuz. Bir umudunuz kalıyor size ananızdan kalan misrastır güneş. Dünyanıza doğmasını ve sizin ıolan türm gerçeklerin açıkça görülmesini düşünüyorsunuz. İyi, ama kör olan gözlerin aydınıkta da göremeyeceğini düşünmek... Başarılar...++
İyi ki kırkayak değiliz. Yirmi çift çorap, yirmi çift papuç
lazım, nasıl karşılanır bu masraf.Üstelik koşarken birbirine
dolanır kırkayak,mazallah....
Diğer yandan, özlenen yarınlara kırkayakla daha çabuk ulaşılacağı da muhakkak.
Çok güzeldi tebrikler Sn. ÇEŞTEPE.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta