Bir Kırgın İstanbul Günü

Hayalimde olsa hevesim kırıktı çünkü galata kulesine senle çıkamadım,
Yüreğimi durduramam kabarıyor geceleri artık bedenime sığamıyorum.
İstanbul gözüme karanlık geliyor tek dileğim olan aşkıma tutunamadım.
Bitik sokaklar berduş kadınlar virane hayatlar neredesin bulamıyorum!

Boğazın ayazını karşıma aldığım sırada hayallerim beni boğazlamakta,
Umuduna sarılan zihnim onu da kaybetti, anlaşılan tekim sonbaharda.
Yalandan kurduğum masallar kahkahamız bağlı votka ve de çikolataya;
Yaşadıklarımı kolay unutmam hanım, hakkın yok beni cezalandırmaya.

Yüzünü görmek istemiyorum dedim akşam yine saçlarına bakakalmışım.
Hayatın heyecanında arkandan koşarken anlamadım çok yaralanmışım,
Üstüme gelmekte olan teninin kokusu anılarını tutamaz ki dalgakıranım...
Bunlarda geçecek günü gelince cennet kokulu kadınımla hatırlayacağım.