Bir kez de olsa! Şiiri - Mustafa Cilasun

Sana
Dokunamasam
Bir kez
Bakamasam da

Sensiz
Yalnızlığı
Çok
Yaşasam da

Bilesin ki
Gam değil
Razıyım ben
Bu sevdaya

Aldın
Beni
Benden
Sen
Kendine kattın

Bizzat
Kuşattın
Sonrada
Uzaklaştın

Şimdi sen
Ne yaptın
Nasıl böyle
Yalnız bıraktın
Nereye kaçtın

Hiç
Söylemesen de
Olsun Sen
Yeter ki
Kederlenme

Sensiz
Bir cesetsem de

Kederimle
Derde
Kalsam da

Nihayet
Bekleyen toprağa
Bulanıp Mezara
Girsem de

Sen
Hiç öfkelenme
Kolay değil
Sevmek

Gönül vermek
Hicranı
Yudumlayarak
İçmeyi bilmek

Ben
Razıyım
Şikâyetim yok

Varsa
Bir efkârım
Ne olurdu
Tek bir kez
Haber salsaydın

Karakalemde
Olsa bir
Pusula yazsaydın

Sana
Sevdamı
Anlasaydın

Aşkı
Tek yaşatmasaydın

Ağaca
O
Dalında
Sessizliği kuşanan
Yaprağında

Evvelden
Haber salan
Anka’ya

Rahmeti
Özümleyen
Bir güle
Arzın
Gizemleriyle
Yoğrulan toprağa
Basaydın

Yüzümü
Süreydim diye
De sen
Hayıflanmama

Engel
Olmak istiyorum
Fakat
Ne mümkün

Kalbim
Öyle buruk ki
Takatim
Kifayet etmiyor

Solukta
İki satırda
Bir kelamda

Sokakta
Kaldırımda
Ayazdayım
Bak ayakta

Ovada
Bucakta
Arzı cihanda
Seni arıyorum
Bir kez olsun ses ver