Bir Kervan Yürür Şiiri - Adem Ulutaş

Menzildeki yolda dördüncü mola,
Artık dönemezsin sağ ile sola,
Bu gece en uzun gecedir kula,
Ne dilin konuşur ne gözün görür,
Sonsuzluğa doğru bir kervan yürür.

Zararını zararına eklersin
Günahını sevabını yüklersin
Yolun uzun yolcu neyi beklersin
Canlılar can verir cansızlar çürür
Sonsuzluğu doğru bir kervan yürür

Senden önce gidenlerin ardından
Gitmek için ayrılırsın yurdundan
Vazgeçersin koyunundan kurdundan
Köyünü haneni matem yas bürür
Sonsuzluğa doğru bir kervan yürür

Ölüm gelir hayat denen pazara
Azrail kimseden istemez para
Giydirir kefeni korlar mezara
Dostların üstüne toprağı kürür
Sonsuzluğa doğru bir kervan yürür

Gelen gider yollar uzun ve çetin
Toprağa karışır kemiğin etin
Sahibi O cehennemin cennetin
Kul Hakka giderken ayak mı sürür
Sonsuzluğa doğru bir kervan yürür

Baki olan yalnız Allah' tır Allah
Hakka inananlar bulacak felah
Adem dehşet günü gelecek billah
İsrafil de bir gün sûra üfürür
Sonsuzluğa doğru bir kervan yürür