...Bir Kere.... Şiiri - Mustafa Arpa

Bir gecede aşsa da sahrayı,çölü,
Hicabından kıskandırsa bülbülü,
Zemheri gelende versede gülü,
Can canandan darılmıştır bir kere........

Bu gülüşüm son hoşçakal,kahkaham encam vedam,
Cilve ona mazhar oldu,ona yakıştı endam,
Kurşunlara gelmiş ruhum,namluda bitmiş sevdam,
Ok yayından kurtulmuş,can vurulmuştur bir kere.

Ceylan gözlü hatırına dinlemez oldum ferman,
Sorman şu melul bahtımı,can dostum sende sorman,
Bitmiş dizlerimde ki fer tükenivermiş derman,
Hayatımı yazan kalem kırılmıştır bir kere.

Ne yiğitler şadeyledi şüheda da hilali,
Baldan bile tatlı imiş Hak'ka şehadet hali,
Zulüm dahi caydırmamış davasından Bilal'i,
Bedeni taşın önüne serilmiştir bir kere.

Beynemazlar akıllanmaz buna fay hattı derler,
'Doğa birden bire böyle yanyana yattı'derler,
Bunlar böyle ne söylerler,cahilce zikrederler,
Gözü görmez Hak gerçeği kör olmuştur bir kere.

Kabristanın yollarında naaşlar katar olmuş,
Can dostun bile üstüne toprağın atar olmuş,
Münker-Nekir başucunda notunu tutar olmuş,
Ennihayet sorgu,sual sorulmuştur bir kere.

Öyle bakış baktı bana bilmerem gidem nere?
Hayreyledi sandım mene,görki düşürüf şerre!
Yar elinden ölüm olsun,bir yudum ağu vere,
Bir kere yanmış ruhum,korolmuştur bir kere.

(01.08.2005)
İsmail abiyle atışma...