Bir Kelebek Ömrü Kadardır Ayrık

Bir kelebek ömrüdür ayrılık
Aşkın nefesini öperken ta derinden
Oysa sevdiğim,
Gülüşün yıldızlardan yakomoz
gözlerimde hep bir gece yarısı
İçimde gökyüzü
maviden kızılca gonca gül
Ve ansızın iki nefes arası çakılır
Kocaman anlamsız bir boşluk
Yüreğimde sanki bıçak yarası...
Senden uzaklarda
o taze gülüşün
hep bir dar ağacında yaşatır kendi kendini...

Bir kelebek ömrüdür ayrılık oysa
Renkleri düşsel sevgili
Dökülürken gözlerimden ölümün teni
İçimde hep suskun bir uçurum
Silkelerken sessizliğini gözyaşlarıma
Bir bir yaralarını sarıyor
Ardından mırıldandığım o şiir
Tuzlu dudaklarımda.....