Bir Kedi
Bazen kendimi bir kedi gibi hissediyorum.
Afacan çocukların kuyruğuna taktığı tenekeler gibi,
İnsanların içindeki alaylar takılıyor
Bir kedinin kuyruğuna takılanlar gibi...
Yüreğim acıyor.
Bazen yağan yağmurda ıslanan, üşüyen,
Gelip geçen insanlardan ürkek,
Bir kedi gibi kuytu bir yer arıyorum.
Bazen aç olan ruhumu doyurmak için
Bir kedi gibi sokak sokak dolaşıyor,
Çöp tenekesinde arıyorum.
Bazen doyduğumu anlıyorum —
Karşına çıkan insanın özel olduğunu düşündüğün an gibi.
Bir köpeğin kediyi köşeye sıkıştırmak istediği gibi boğuluyorum.
Yine yanıltıyor, şaşırtıyor inandığım insan beni.
“Dost mu, yoksa düşman mı?” dedirtiyor.
Arkamdan “nankör” denileceğini bile bile gidiyorum;
Bir kedinin, sahibini üzmemek için
Ölümünü hissedip gitmesi gibi...
Tüm yaşananların anılarıyla gidiyorum.
27.şubat.2011
Asuman Taşbulak
Kayıt Tarihi : 10.3.2024 12:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hissettiğim an...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!