Bir Kaşık Aşk Derinliği Şiiri - İmren Çelik

Gönlüm ufuktaki yalnızlığımı gördü,
sen bulanıklaşıyorsun artık gözümde..
Buğulanmış cama çarparken yağmur damlaları yazdığım adın yok dilimde!
Ayrılık zamanının hangi köşesine sıkıştı benliğim hatırlamıyorum;
İşine gelmeyen buluşmalardan kaçışların var aklımda..
Çam diplerinde petunyaları kuruturken ellerimde..
Alışık olmadığımda ya da utancımdan yüzüne bakamazdım oysa,
belki de o öpülesi dudaklarından ayıramam dudaklarımı diye;
korkumdan! !
G'özlerine saklanmış hainliği sezip farkına varamadığım gerçekleri yüzüme vurdu amansız gidişin..
Sözlerinin bir mühür gibi yüreğime leke yapacağını çözebilseydim oysa;
mayasız öperdim seni,
özüm'süz..
Ay ışıklarıyla yıkanmış gözlerimin mızmızlaştığı cümlelerin yoktu senin,
kulağının arkasına fısıldanamamış güzel kelimeler biriktirdim ben sana;
geride bıraktığın yalnızlığının duyduğu kelimelerdi..
Bir kaşık aşk'ın derinliğinde çırpınırken;
böyle çaresiz,
böyle çırılçıplak boğulmamak için uzattığım ellerime bıraktığın ızdıraplar içinde kıvrandım.......

Şimdi ifrit dolu yürğinle bakıp güldüğün senfoni kulaklarımda sevgilim..//