Bir Karınca Telaşı Şiiri - Mirac Mat

Yarım saat var
İnsana karışmalıyım sonra
Onlarca sebep dizip yatakta
Günüme gün, neşeme neşe
Bi' hışımla fırladım evden

Güzel haber
Hava yazı fısıldıyor
belli bulutlar son kez yağmur topluyor
Bir boşluk belirdi ağzımda
kurcaladım hemen ceplerimi
Tüh bir bok yiyecektim kaşığım yok
Neyse ki dönünce caddeyi sinekli bakkal
Bakkalın önünde
Bir omuz boyu dizili insan
Çöpün yanında mahluklar
Bu sahne bana bir yerden tanıdık geldi
Bozup perdeyi daldım içeri
İntegral, dört işlem
Makul düzeyde
Bağımlı ve bağımsız değişkenler
Marketten çıkmaya, hayatta kalmaya yetecek kadar
Eskiler hep der
Hayatın kendisi problem
Biliyorum elbet hepimizin derdi sözel
Bu düşüncemi güçlendirdi
Beyaz ve esmer gençler

Neyse, geçtim mavrayı
Ama öylece geçemedim o her durağın kızılını
Durdum öylece
Doldurdum dudaklarımın boşluğunu
Zamanlaması yerinde
O düştü aklıma
Ama para,
Ama iş
Verecek saatlerim hep olurdu oysa
Bahanesiz çıktım dersten
Boş verdim, unutmakla yetindim

Acıktım biraz
Sigara...
Peşi sıra üç korna
Işık hızıyla akşam
İş çıkışı bayraklar,
Protesto, boykotlar
Fazlasıyla insan,
Yeteri kadar kolluk
Yaşlılar üç kuruşa yakıyorlardı memleketi
Ama adalet,
Ama hürriyet
O gençlerin sessizliği
izlediğim en iyi gösteriydi
Çünkü artık çığlıklar
Ayrılamazdı saraydan

Dokuz saat var
İstemeden girdim yatağa
uykum yok
Ama ekmek,
Ama Kira
Günüme gün neşeme neşe
şimdiden başlamalıyım
Sebepleri kurcalamaya