Bir Karamsarlık Türküsü Şiiri - Ramazan ...

Artık dünyayı umursamanadan yaşıyorum,
Ağlayacak hiç bir değer yokmuş aslında.
Bilmiyorum belki bir kaç gün belki birkaç ay,
Var ile yok arasında yaşıyorum, yaşamaya çalışıyorum.

Günlermi geçiyor, yoksa ben mi benden geçiyorum?
Hayat mı tükenen, yoksa, benmiyim bilmiyorum.
Ne bir dosta ihtiyacım var, ne sevgiliye,
Nede bir samimi bağ lazım, artık koptuğu yere kadar.

Şimdi ne acı, ne güzellik etkilemiyor beni,
Ne lüksüm oldu benim, nede özel zevklerim.
Yesemde içsemde zevk almıyorum artık,
Yaşamak için yemek lazım, bende yaşıyorum.

Yatınca uyanığım, ayakta uyuyorum.
Yatakda yatmıyorda işkence görüyorum.
Dünya çok dar geliyor bazen, boğulacak oluyorum,
Her zaman olduğu gibi yapayalnız kalıyorum.

Ramazan Ateş/Enschede-10.10.2005