Bir Kara Koçname Şiiri - Ahmet Tevfik Ozan

Sarı bir Eylül günü, Hacettepe Parkı'nda
Toprak rengi, bir ceket
Ve teni toprak, bir adam...
Ve yetmişli yılların kül rengi soğukluğu!

Toprak rengi ceketin; nakışları, tevazu..
Toprak kokulu tende, bilinmez bir azamet!

Gülleler yağsa semadan, kar dolu niyetine
O adam; mütevekkil, mağrur ve mütebessim..
Yakutlar ve elmaslar, erişmez kıymetine
Sözünden bir katrenin, çağlayan; mevsim mevsim..

Sonra mısralar gelir, şimşeklerden yontulmuş
Ne yazar; top, tüfek, gülle...cehlin kara taşları!
İnsî ve cinnî şeytanlar... Baki Cennet'ten kovulmuş! .

Asırlar içinde bir şule, rengi ve ateşi Hûda'dan!
Rayihası, Biiznillah; Hazreti Pir Mustafa (S.A.V) 'dan..
Sarı bir Eylül günü, Hacettepe Parkı’nda
Toprak rengi, bir ceket
Ve teni toprak, bir adam...
Ve yetmişli yılların kül rengi soğukluğu!