Bir Kalem ve Boş Bir Kağıt

Alışamadım senden uzaklara
Sensizlik kaplıyor ruhumu
Sensiz hep bir yanım boş
Ne tadı var hayatın ne tuzu
İçtiğim çay şekersiz geliyor
Sen karşımda oturmayınca
Yine sessizlik hakim odamda
Sessizlik, sensizlik
Önümde bir kalem ve boş bir kağıt
Kime, ne yazacağım bilmiyorum
Beynim durmuş, zaman akmıyor
Hissetmiyorum hiç birşeyi
Gecelerim uzun geçer oldu burada
Bir türlü uyku tutmuyor
Bir kadeh ve bir kadeh daha üstüne
Ardı arkası kesilmiyor
Ne oldu bana, nerede o eski çocuk
Yaşıyor muyum, orası bile şüpheli
Kaybettikten sonra meleğimi