Zorla sıkıştırıverdi yüreğime üç beş umut,”harçlık yaparsın” dedi,
Kızarıverdi yanaklarım, mahcup yüzüme doldu tebessüm,
Gidişleri anlamak için henüz çok küçüktüm.
Sırtını bana döndüğünde, adımlarını artık sayamıyordum,
Ardından sesleniyorum,
Bütün kâinat duyarken beni, o seslerimden mahrum,
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta