Bir kağıt,bir kalem yeter bana ölür ayak…

Sensizliğe dair yazılmış bir mektup bırakıyorum gözlerinin yamacına

Akşam alacasıdır gözlerim şimdi
Bir tutam dudak ağrısı iliştir dudaklarıma
Hüzünlere hazır değildim oysa ki
Geldi ve yapıştı yakama

Kimseler bilmez bakışlarımdaki ağır yorgunluğu
Ve otuzuma sığdırdığım yaşam mücadelesini
Sol yanıma düşen kavgalarımdan bihaberdir cümle alem
Maviliklerim hep tedirgin
Ak’larım bir kağıdın teninde saklıydı
Bir kağıt,bir kalem yeter bana ölür ayak

An gelir uçurum kıyısı
An gelir kerpiç duvar çentiği
An gelir haziranda ölür eylülde dirilirim

Yorgun düştüysem bil ki yorgunluğum sensin
Ben hala aynı ben
Biraz çocuk
Biraz yetim
En çok sensiz
Kabullenemediğim yalnızlık düşmüşken bedenime
Tenini çiziyorum gözlerime
Hangi düşe dalsam
Mahremindeyim gecenin

Yokluğunun eylül düşlerindeyken
Senin olmadığın her yerde üşüyorum
Gözlerim düşüyor beni bıraktığın istasyonda
Yüzüme ıslak bir ayrılık yapışıyor
Kan düştü kalemime
Geceye ve Şiirime siyah ilişti
Ah,sarılmadan sana uyumak
Yastığıma sinen kokunu alamadan nefes almak
Sen dipsiz bir düşteyken
Öpüyorum dudağının kıvrımını
Ağzının kıvrımından cesaret alarak
Ah,sana sarılmadan uyumak
Örtmeden seni üstüme uyumak yok

Senden kaldı her şey bende birikenler
Ve koca bir yalnızlık çoğalıyor bedenimde
Başımı öne düşüremedi hiçbir kavga
Tek yenilgimdin

Şiirim ol hep
Bir kağıt,bir kalem yeter bana ölür ayak
Tek mevsimlik dünyam
Zamansız başlayan yolculuğum
Cama yaslanmış nemli yüzüm
İçimde ağlayan çocuk
Şiirim ol hep

Uykusuzum yine bu gece
Merak etme sarhoş değilim,çok içmiyorum eskisi gibi
Eskilerden bir kaç şarkıyla avuttum sensiz gönlümü
Yokluğuna iki satır Şiir yazmayı ihmal etmedim
Ağlamadım desem yalan olur
Ağladım,iç geçirdim ve sustum sonra
İçimin kuytularına çekildim

Başını alıp gitmek istediğin yerde bekliyorum seni
Yalnız,üşüyen,hüzünlü mektubun sahibiyim
Sahibini arayan ıssız bir adam
İki rekat hüzne boyun eğmiş ateist

Bir kağıt,bir kalem yeter bana ölür ayak
Ölüm tenime değen yosma

Ben şimdi birazda senim
Sonum ol ölür ayak
Bir kağıt,bir kalem yeter bana…