Bir Kağıt Bir Kalem Şiiri - Elif Karaoğlu

Bir kağıt ve bir kalem misali
Sonbahar tonlarında birbirimize bakıyoruz
Sessiz sedasız terk ediyorum kendimi
Düğüm düğüm olan bu sefer boğazım değil bedenim
Meraklı gözlerim ve aç ruhum
Acıyı tatmış acısız renklerim
Bir kağıt ile doyuramadığım kelimelerim
Bir kalem ile karaladığım kalbim
Kadersiz maskelerim bile sırt çevirirken
Çocukluğumu öldürdüğüm sebeplerim de gitti
Teslim olduğum yalnızlığın yazarları sanki
Bir kağıt ve bir kalem gibi