Bir kadın ve evi... Şiiri - Gülseven Aksoy

Bir kadın düşünün!
Yalnız..
Tek maaşla kimseye muhtaç olmadan
Namusuyla hayatını devam ettiriyor..
Ve senelerin birikimiyle,dişinden tırnağından artırdıklarıyla bir ev sahibi oluyor
Öyle bir kadının evi kendisi için ne ifade eder hiç düşündünüz mü?

Çok şey ifade eder..
Evi barınağıdır O'nun..
Sığınağıdır,yalnız hayatının yoldaşıdır.
Kötülüklerden sığındığı, gizlendiği kaçış yeridir.
Kader arkadaşıdır..
Yoldaşıdır..
Kapısını kapattığında huzur bulduğu,
Kendini emniyette hissettiği tek yerdir..

Kadının namusudur evi..

Ve bir gün o kadın evinin gideceği tehlikesiyle karşı karşıya kalır..
Çırpındıkça cehennem ateşinin içine düşer..
Yangını her geçen gün artar..
Ve çığlığını kimseler duymaz...

Bu duruma düşmesine sebep olanlar ise O'ndan kaçarlar
Telefona bakmaz,veya hattını değiştirirler..
Evine gidersin kapısını açmazlar
Ulaşamazsın hiçbirine..
Ve bunları yapan kendi kanından, canından birileriyse;
Kadının yangını gitgide büyür
Ölümü düşünür her saniye
Çırpındıkça içinde ki yangın mahşere döner..

Kadını bu duruma sokanlar
Sorarım size nasıl bir huzur bekliyorsunuz?
Başınızı yastığa koyduğunuzda hangi vicdanla uyuyacaksınız?
Bir kadının hayatı yok olurken
Siz nasıl bir hayata yol alacaksınız..

Kadın demişse eğer ''bu evden gidişim benim ölümümdür ''
Siz hangi paranın kirli yüzüyle ve bu veballe yaşayacaksınız?

Gülseven AKSOY__11.05.2016