Bir Kadın Hayatı Kaç Kuruş?

bir kadın hayatı kaç kuruş?
kaç kuruşa kurtarabiliriz kadınlarımızı
canilerin elinden.
gül dünyamıza tören diye cenaze yaşatanları
kaç kürek toprak ıslah eder de,
insana çevirir yeniden...

ey yaşadıklarını dinlemeye,
izlemeye bile dayanamadıklarımız...
evlatlarımız,
analarımız,
okul önlüğü yerine gelinlik giyen,
duvak takan kızlarımız.
düğününüz kalabalık insan cenazesi!
konforumuzu teselli ediyor acılarımız...

bir abla...
annesi katledilen bir abla!
doğudan kalkıp İstanbul'a gelen
kız kardeşinin başını okşayan bir abla,
ilk defa gördüğü çamaşır makinesini
çalıştırmaya can atan,
sokakta kirlenen kardeşini
temizlemek için makineye atan bir abla...
bir çamaşır makinesinin temizlediklerinin bedeli kaç kuruş...

ey koca güneş!
doğudan yükselen aydınlığının
İstanbul'da batması kaç kuruş!
"aç değiliz, açıkta değiliz" dediğimiz günler kapansa da tamamen,
bir ihtirasa kavuşan insanoğlu,
başka ihtirasa koşuyor hemen...

ben, sen, o, biz, siz, onlar...
SEN!
bu şiiri dinleyen sen.
şiiri bi kenara bırakıp
bu şehri duyabilsen...
ne devrik cümleler yatar zalim sadırlarda
keşke okuyabilsen...

kaç kuruş dünümüz,
bugünümüz,
yarınlarımız,
bir katil
kaç sene yatıp çıktığında,
mezardan çıkar kadınlarımız...

en özge canlarımızı bile,
koruyamadık aslanlar gibi...
bırakın büyük meseleleri bi tarafa
bi yerden bi yere gitmenin
dolmuşa binmenin bedeli kaç kuruş!

bize dokunmayan yılanlar,
bin senedir çivisini çıkarıyor dünyanın...
şehirler şuur kabristanı olmuş,
kemikleri sızlıyor zamanın...

dinle!
görmek mümkün değil elbet.
şu mezardaki çiçekler nedir söylesene bana
taze bahar mı?
yoksa mezar mı?
bir eşi,
bir kız evladını,
bir anneyi öldürüyorlar şu an;
ORDA KİMSE VAR MI?