Bir Kadın Çantası ve Kırılan Pot

Bu küçük bir kesit kısaca anlatayım,
Daldan dala atlamam ancak sıkıntılıyım…

Konu sadece çanta ya da şahsımın potu,
Görgüsüzlüğümüzden kırık şahsımın notu…

Bir dükkân ki içinde bez, naylon, muşamba,
Dışarıda satılmaz çok şey uygun hesaba…

Yolumuzsa düşmüştür ihtiyaç olmasa da,
Alınacaklar vardır çok şey lazım olmak da…

Patron genç delikanlı yanında çırağı yok,
Tek başına işletir biraz meşgul hem de çok…

Sıralanmış üç koltuk en solunda bir çanta,
Yorulmuş bekliyorum üstelik de ayakta…

Oturmamız olmuyor bir kadın çantası var,
İçi mutlaka dolu kaybolursa suç atar…

Yüzüm güven vermiyor daha oturamadım,
Orası köşe bir yer varmaya utanırım…

Çarşamba gel demişler gelmişiz bekliyoruz,
Patron iş görüşüyor biz de sabrediyoruz…

Dükkânda üç kişiyiz beklemek zorundayım,
Kadınsa ayaktadır, kenardan bakmaktayım…

Dayanamadım dedim: Şunu alır mısınız?
Oturmam gerekecek az biraz alınganız…

Kadın sinirlenmişti üç sandalye var, dedi,
Oturabilirsiniz çantam size ne, dedi…

Çantasını da aldı, yanlış değerlendirdi,
İçeride şahit yok nefsini düşünmedi…

Şahsımız da haklıdır, bir şey çalınabilir,
Hırsızlarımız vardır, önlem almak gerekir…

Laf açıklayamayız, az biraz pot kırarız,
Lafıma güvenmezler hiç inandıramayız…

Derken kadın ayrıldı tam bize sıra geldi,
Emanetleri aldık zaman ilerlemişti…

Neyse işlerim bitti ayrılıyordum artık,
Caddeye doğru vardım, dükkândan uzaklaştık…

Durakta bir vatandaş şahsıma gülüyordu,
Gülmesinin sebebi, şahsım zor yürüyordu…

Bunu bizzat belirtti yürüyüşünüz, dedi,
Bizi sarhoş sanmıştı içtiğimi bile söyledi…

İçmiyoruz desek de üç beş anı anlattı,
Anladım sarhoş sanmış şahsımızı ağlattı…

Duraktan indiğimde, Melahat teyze sordu,
Hocam iyi misiniz yüzünüz neden solgun?

Bu fark edilebilir, biz bugün çok yorgunuz,
Tanımadık kişiler söyler rol yapmıyoruz…

(2011)