Kadıköy vapurundayım...
Güverte insan seli...
Günün akşam yorgunluğuyla uyuşmuş bedenim;
Poyrazın insafına bırakmışım kendimi,
Tokat gibi iniyor yüzüme…
Nabzıma bakılırsa can çekişiyorum;
Böyle biçare daha kaç gün dayanır bu kalp...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta