Bir kader ki geçemedim önüne,
Çaldı yerden yere, savurdu beni.
Ben kaçtıkça setler dikti önüme,
Yontulmaz biçime soktu bedeni.
Tutmaz oldu dizim, elim ayağım;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var