Bir Kaç Arsız Vatandaşın Kanımı Zehirlem ...

Ben kalemine küskün şairin alın yazısıyım
Bilmem karalanmış sevda türkülerini
Ki inkar etmedim hiçbir vakit
Talan edilmiş bir bahçenin
Arsız toprağında büyüdüm
Adıma lale dediler
Yapraklarım arasına hüznü gizlediler

Şimdi inkar etsin
O elleri nasır tutmuş bahçevan!
Sabrın saksısında gözyaşlarıyla sulandığımı,
Her haziran gecesi
Yedi mahalle öteye ve dahi
Bozkır’ın elleri rüzgar kokan yiğidine
Güvercin ayaklarında gül kokusu saldığımı

Yine inkar etsin şairliğimden utanan,
Kötürüm bacakları üstünde
Hayallerimi alkışlayan gümrah çalılar
Karıncaların benden razı olduğunu

Ben kalemine küskün şairin alın yazısıyım
Bilmem karalanmış sevda türkülerini
Telvesinden değil tadından sorulurum
Fincan içre kahvelerin
Ki inkar etmedim hiçbir vakit
Talan edilmiş bir bahçenin
Arsız toprağında soldum!

*Böyle öfkeli yazmayı sizden öğrenmiş olmalıyım hocam