Bir Islık Çal Gecelerime Şiiri - Dilek Mert

Yokuş aşağı iniyor hayaller
Tutamıyorum
Kendimi sınıyor her defasında sana sığınıyorum ya Rab!
Sokak ortasına düşmüş
Ayaklar altına alınmış çiğnenmiş düşlerim
Gölge etmeyin çekilin!
Hep bir hayal kavuşmak arzusu
Korkarım ilk randevumuz son ölümüm mahşere
İki kere ölmek istedim ölemedim ben
İki kere bir iki bende üç eder
Ayaz vurur dallarıma
Cehennemin soğuk nefesi çöker enseme
Kurur dudaklarım!
Mevsim sonbahar olsun
Mevsim ilkbahar olsun kışın ortasında bul beni aylardan ocak olsun
Kesildi takatım
Kesildi dermanım
Yorgunum
Avuçlarıma dokunsan
Sen akıyor alnımdan sana dökülen yaşlar kurumuyor

Gözlerimi dikmişim boş bir boşluğa
Aklıma musallat ol ya Rab!
Hep sana benziyor bu adamlar yükleniyorlar üzerime karabasanlar
Evim çökecek
Ocağım batacak
Bir gece vakti uğra
Bir gece vakti bul beni sen geçme benden
Yazık çok yazık
Böylemi olacaktık,hangi elden düşme aşktan çaldın kapımı
Sen elden düştün ben el ayaktan düştüm
Uçurtman değilim ben uçurma
Rüzgarın olmadım ben savurma, öteye beriye
Yaram olmadın dönme bakma ardına uğrama kapatmaya
Velhasıl olmayınca olmuyor olacak olmalı ya rab!
Nöbetlerindeyim ben senin ölüme saatler kala
Onurun dedim
Gururum dedim sen dedim sustum ben dedim bittim...! ! !