Bir isim versene yokluğuna

Aslında o kadar çok dile getirdimki yokluğu,yoksunluğu sensizliği
Yalnızlığın kimi zaman bir işkence olduğunu canımı yaktığını
Açtığı yaraların hep tuzla muhaptap olduğunu
Hangi birine yetişeceksin,hangi biriyle uğraşacaksın

Bir aile içindeyken başıma çöktü insanlar
Enkaz altında uzanacak bie el beklerken
Hep daha fazlasını üstüme yığıp gittiler
Kalkmak kolay olmadı ama harabe olmuşsun bir kere

Ne kadar için saray olsada kim bir harabeye sığınır yada bakarki
O yalan tebbessüm varya
Yapıştırıp dudaklarıma hadi dedim kendi kendime
Elbet bir umut,yeni bir hayat

O kadar doluydumki kime nereye boşaltıcaktım içimi
Kimse yıkık bir harabenin hafriyatıyla ilgilenmiyor
Haklılar aslında hayat herkese kaldırabileceği kadarını veriyor
Altta kalanlar güneşin bir kısmına münasır

Geceler soğuk dört duvarın hükmünde
Önceleri ne kadar umursamasanda
Oralı olmasanda,seni yavaş yavaş içine çekiyor
Kolları bir ahtapot gibi,sarıldıysa kurtulmak çok zor

Çevrendeki arkadaş,dost dediğin insanlar
Duvarda birer tablodan ibaret,bakmakla yetiniyorlar ancak
Bir hikaye tadında kendi sayfalarını çevirip çevirip okurken
Şafağı karşılıyorum yorgun gözlerimde

Mum henüz kaybetmişken alevini
Bir kız beliriyor yüreği avucunda
Bir bu eksikti demeye kalmıyor,düşmüşsün sevdanın yalan gözlerine
Ela gözlerin parlamaya başlıyor yıldızları kıskandırırcasına

İçinde sönmüş bir ateşin son kıvılcımları
Rüzgarıyla çarpıyor içerde ne varsa
Yalnızlığın soğukluğu sarmışken bedenini dur çekemiyorsun
Yok diyemiyorsun çaresiz boyun eğiyorsun

Ardını arkasını düşünmeden,mağlup olacağını bile bile belkide
Yine yalnız,yine içinde yaşıyorsun sevdanı
Sevda seni sevgisiyle oyalarken
Şımarık bir çoçuk gibi mızıkçılık yapıyor

Kendince,oyunu bırakıyor
Hani sen benle büyümüştün
Sahip çıkacaktın bize
Titreyen ellerime,masum sevgime

Teninde dolaşan bir ele
Bacak arasındaki bir sefile değişmiyecektin
Kim vurduyamı gitti bizim sevdamız
Kan revan içinde

Gözlerinde bozdurmuştum oysa
Bütün olan sevgimi
Senle harcadım ben dünümü,bugünümü
Söylesene kim ödeyecek şimdi hesabı

Nasıl çizerim gözlerini
İçime hapsettiğim kokunu
Seni nereye koymayalıyım
Nereye koymalıyım'ki

O bakışları yok sayabileyim
Teninin kokusunu hissetmeyeyim
Bu yüreğe sahip çıkayımda
Duygularımı ne yapim

Hangi şehir,hangi uzaklık
Hangi kaldırım,hangi gökyüzü
Nereye kaybolayımda
Seni dilenmeyeyim

Sözlerim acımıyormu sanıyorsun
Düşünürken çatlamıyormu başım
Dilime dökülen bu heceler çokmu hoşnut sence
Yazarken gözlerim damlıyor

İçin,için ağlıyorum
Boğmuyorum seni içimde
Kıyamıyorum satmış olsanda
Sevdamı ikinci ele

İçimde olduğun her an
Seni anımsadığım her an
Kanayan her yerimi
Senle pansuman yapıyorum

Durmaksızın kanayacaksın içimde
Kan revan içinde yine seveceğim seni
Bir gün değirsem sevgini
Başka bir sevgiye

Gözlerim kapalı
Ellerim buz gibi
Tenim sen kokmadan
Ölü gibi seveceğim sevgilim

Toprak olacağım
Yağmur yağacak
Şafakta dinleyeceğim kuşları
Güneş her doğduğunda gölgene saklanacağım