Çaresiz sokakta yalnız başıma
Gitmek istediğim yeri aradım
Yüreğim çaresiz ansız karşıma
Çıkmak istediği yeri taradım
Simsiyah gecenin arka yüzünde
Kayboldu bedenim savruldu yine
O soğuk sokakta korkan gözüme
Bir ışık takıldı yanına çekti
Yaklaşırken ona emin adımla
Bakamadım sağa yada sol yana
Hissettiğim acı korku tadımla
Yanına gittimde güvendim ana
Bir mumun ucunda yanan ateşin
Parlaklığı kadar bir ışık vardı
Aydınlık içinde gözükmesede
Karanlık içinde beni o sardı
Kayıt Tarihi : 3.12.2006 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin son mısrası bütün şiirin yükünü taşıyor. Şiirin bütünlüğüne göre MUHTEŞEM bir mısraydı. Kardeşimi Kutluyorum.
Savgili kardeşim : Orhan Topak
Çok güzel bir şiir olmuş.
Beğenerek ve saygı duyarak Şiirinizi okudum.
Tebrik ediyor başarınızın daim olması dileklerimle birlikte sayfanıza geldim.
Hürmet ve sevgilerimi getirdim sayfanıza ... Lütfen kabul buyurunuz.
Yuvanızda huzun ve mutluluk yüzünüzde sevgi ifadesi gülücükler hiç eksik olmasın. Her şeyin sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimle
Kaleminiz her daim kudretli, İlhamınız eksilmesin diyorum.
Sevgi ve Saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz -TEKİRDAĞ.
Çaresiz,sokakta yalnız başıma,
Gitmek istediğim yeri aradım.
Yüreğim çaresiz,an'sız karşıma,
Çıkmak istediği yeri taradım.
Simsiyah gecenin arka yüzünde,
Kayboldu bedenim savruldu yine.
O soğuk sokakta korkan gözüme,
Bir ışık takıldı, çekti yanına.
Yaklaşırken ona emin adımla,
Bakamadım sağa,ya da sol yana.
Hissettiğim acı korku tadımla,
Yanına gittim de, güvendim ana.
Bir mumun ucunda yanan ateşin,
Parlaklığı kadar bir ışık vardı.
Aydınlık içinde gözükmese de,
Karanlık içinde beni o sardı.
Orhan Topak
Eline,kalemine ve yüreğine sağlık Can Dost Genç Kalem.Tam puanla selam ve sevgilerimi sunuyorum Can Orhan.
349-KADER GÜNLÜĞÜ
Önce bir damlaydım sağlam bir belde,
Sonra malûm yere gönderdi kader.
Ayaksız yürüdüm karanlık yolda,
İlâhî emire önderdi kader.
Hiç bir yer bilmeden yol aşıp geldim,
Emin bir duvara yapışık oldum.
Akıl almaz işe şaşırıp kaldım,
Bir et parçasına döndürdü kader.
Bir göbek bağına bağlıydı canım,
Ne damarım vardı,ne damla kanım.
Yoktu ne kemiğim,ne bir organım,
Yorgansız,döşeksiz can verdi kader.
Takdirle dokuz ay,on gün kışladım,
Vakit geldi,ben yuvayı boşladım.
Sonu meçhul yolculuğa başladım,
Dünyâ hayatını öngördü kader.
Belek ve bir beşik yer verdi bana,
Göğsünden süt verdi kutsal yâr ana.
Dokuz ay az gldi,sardı sırtına
Anam'ı üçümde çok gördü kader.
Onbeşimde sevdâ vurdu başıma,
Yirmidörtte geçim düştü peşime.
Yirmibeşte ortak oldum eşime,
Kırk'ımda sırtıma dert sardı kader.
Kırkdokuzda Pederkale'm yıkıldı,
Ellimde ağzımdan dişler döküldü.
Elliyedimde de belim büküldü,
Üç ayak üstüne bindirdi kader.
Bir selâyla ahbaplarım duyacak,
Sevenlerim bir kefene koyacak.
Beni gören dostlar şöyle diyecek:
“Bir kapısız hana indirdi kader,
Hiç yaşamamışa döndürdü kader.”
Nazım İNCE
Parlaklığı kadar bir ışık vardı
Aydınlık içinde gözükmesede
Karanlık içinde beni o sardı
içten ve yürekten...
tebrikler...
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (5)