Bir işçiye bir başçı Şiiri - Salih Yıldız

“Bir işçiye bir başçı” olmalı demiş ecdat.
Başı olmayan toplum; elbette eder feryat.

Papa başta duruyor, haham yahu-dun başı,
Halife nerde kaldı; başsız yaşanmaz heyhat.

İngiliz’in kıralı, kraliçesi durur,
Müminin başı kopmuş; nasıl bulacak hayat.

Başsız insan yaşamaz, engelleri aşamaz,
Hedefine koşamaz; hele kırıksa kanat.

Dünya dönüyor daim, iniş ve çıkışı çok,
Çalışan kazanıyor, tembel olana inat.

Her şeyin bir kemali bir de zevali vardır,
Zeval vakti bak geçti! Yakın artık fütuhat.

Ha gayret biraz daha, yılmak yok candan çalış,
Kurtuluşa varacak, elbet Mümin Mümin-at.

Dağıtılan taneler, toparlanacak bir-bir.
Mehdi âli Resul’e, mahsus muazzam sanat!

Garibi o halkada, bulunursun inşallah.
Sağda solda koşturma, ilişmesin kabahat…