Bir Irmağın Sesi İki Damla..

Şimdi uzak bir kenttesin
Ve yağmur yağıyorsa
Düşüyorsam yüreğine tane tane

Gelirim, serilirim kıyılarına
Gelirim, karışırım çığlıklarına
Sokulurum derin uykularına
Bak işte akşam oldu
Ve suskundur tüm sokaklar

Çok uzaklarda bir adam
Yüreğinin perdelerini sımsıkı kapatmıştı
Belki de bu perdelerden bunalmıştı
Karanlığa alışan gözleri
Yüreğinin közün de yanıyordu
İçinde köpek balıklarının boğulduğu
Bir kızıl deniz saklıyordu
Kirpiklerinin kıyısındaydı
İlk damla ayrıldı buluttan
Sonra ikincisi... Üçüncüsü
Issız sokaklardan, kırmızı kiremitlerden
Toz yükseliyordu

Hangi kaçış uğultusunu dindirebilir
İçinizdeki mavi karlı ormanın
Hangi çınar
Dallarının kırıldığı yerden inilemez
Sonunda dağlayan olmuşsa ömrünüzün
O sağanaktan orada kalan
Sargılar sarabilir mi yaralarınızı
O liman yürekte değilse eğer
Artık nereye sığınır insan

Bir ırmağın sesini alıp
Gitmek istiyorum
Sevdiğim hoş çakal! !