Senin aslın insan mı, yoksa masum melek mi?
Yoksa deden evrende, naziresiz bir tek mi?
Nasıl oldun sen böyle, herkeslerden çok özel?
Hangi özel seçimle, imal oldun de güzel?
Benim dedem Âdem de, senin ki si kim dersin?
O’da bizden biriyse; niye böyle halt yersin?
Havva bizim anamız! Seninkine kim derler?
Sana benzer bazılar; bizimkisi kurt derler.
Hangi hinin kurgusu, şu asalet masalı?
Masallara inanan, olur sonra tasalı.
Benim kanım normalken; senin kanın nasıl kan?
Demek benim kan basit(!) senin ki si asil (!) kan?
Bizim maya toprak da, senin maya elmas mı?
Senin deden muhterem, bizimkisi kem nas mı?
Böyle bir şey yok ise, zırvalama be adam!
Tek atadan türetmiş, seni, beni o Huda’m!
Yahudi’nin kurgusu, olmuş sana felsefe!
Bu yalana inanan, düşer billâh esefe!
Sağlam ise mantığın, et durumu kritik!
Çünkü senin görüşün, değil makul ve etik!
Şayet dinin İslam’sa, yok bu dinde o mihenk!
Olsa idi o mihenk, ref olurdu bil ahenk!
Üstün olmak istersen; olman gerek muttaki!
Sırf ırkının yüzünden, asil olmaz bir şaki!
Korkmaz isen Allah’tan; asil değil sefilsin!
Tez zamanda her ırkçı, şu gerçeğe eğilsin!
Abdullah Toroslu
01.02.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 1.2.2013 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!