Bir İnsan Şiiri Şiiri - Bedirhan Altın

Bir insan...
Bir insan var gözlerinde,
Uzaklara uzanan...
Derinler onu çağırıyor sanki,
Sessizce bakışlarında...
Bir insan...
Kalbi gözlerinde atan,
Sessizlikte içinde çığlıklar koparan...
Bir insan, dudakları alev kadar kırmızı,
Sesi dünyanın en güzel melodisi...
Bir insan Afrodit'i aynalara küstüren,
Zeus'u boyun eğdiren...
Bir insan, bakışlarında,
Roma'nın başını ateşe veren,
Venedik'te gondollarda gezdiren...
Bir insan, sesiyle şairleri mezarından uyandıran,
Yaz günü yağmurlar yağdıran...
Bir insan,
İsrafil'in o giderken, suru üfleyip,
Mahşeri kalabalığı ayaklarının altına toplayacağı...
Bir insan,
Mahşeri kalabalığın sessizliğini bölen,
Gözlerden süzülen...
Bir insan,
Çöllerden buzullara atlayan,
Kimsesizlerin kimsesi...
Bir insan,
Evrendeki bütün iyi duyguların kaynağı,
Aşkların başlama noktası...
Ve bir insan,
Kadınların tanrısı...