Bir İnsan Sevmeli Şiiri - Mücahit Karaçınar

Bir insan sevmeli
Mührü bulanmamış kağıtlardan
Baharı dökmüş ağaçlar ırgalanmalı gözlerinde
Sabahı şakaklarında sayan çizgiler bırakmalı
Kalabalık bir meydanda uyanmalı yüreğin
Adımların ve adımlarının arasında
Bir insan uyanmalı
Her gün yeniden doğmuş gibi

Bir insan sevmeli
Kaldırımların tozlu raflarında bırakılan bir ayakkabı
Değeri düşmüş bir saat zamanı dakik sayabilen
Gözlerinde baharın çiseli yüzü
Uzaklara dalabilen bir insan
Çünkü yakınlar hep dağıtır içindeki benliği

Bir insan sevmeli
Menfaati yüzündeki gülücükten ibaret
Basit bir tebessüm kondurabilmeli yarınlara
Hırçın rüzgarları dindirebilmeli
İşte o zaman yaşamaya değer
Bir insan bir insana