Sevinçler ve hüzünler yüzümüzde derin çizgiler biriktirir.
Gölgelenir vaadi bitmiş umutların
Gün ışığı değerken kirpiklerimize
Yaşama bir adım daha istekli yürürüz
Bir adım daha yaklaşır ufkun esrarengiz güzelliği
Dağıtır içimizdeki tabuları gözlerimiz
Bazen uzaklara demli çayın kokusu siner
Siler aklımızdan hunharca biriken yığınları
Bir ezikliği varsa kaldırımların
Çocukluğumuzu büyüttüğü içindir
Dizimizde geçmişin yamaları
Göğsümüzde üşüttüğümüz büyükler
Ve kaç asır hatrı kalmış insan portreleri
Tarihi geçmiş dükkanlarda birikir
Yaşatmak güzelliği doğmuş ise yüzümüze
Bir tebessüm etmek insanlığa yeterli
En masum tablolar asıldı mezar taşlarına
Yaşam en masum insanları götürdü
Kalmak ki öyle yalnız bir başına
Kayıt Tarihi : 29.3.2024 01:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mücahit Karaçınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/03/29/bir-basina-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!