Bir insan iki kere ölmez ki..

Aynada cam kesiği kanımın günahı
soğuk, kirli duvarlarıma sinmiş nefesin,
Issız odamda ordu gibi çığlık çığlığa SEN,
yalnızlığımın ortasında bir cesur yürek
boş boş bakan duvardaki lanet resmin
açık kalmış şarap şişesinden yayılan küf kokusu
kurumuş güllerin etrafa dağılmış çaresizliği
rüzgarın karanlıktan korkup çarptığı pencere
yarısı içilmiş sigaranın hala sen kokan dumanı
ayak izlerinin veda kokan çamuru
saçlarımın arasına karışmış saçının bir tek teli..
ve yalnızlığımın ortasında sahip olduğum tek şey gururum

Nasıl da arsızca çarpıyorsunuz her hücreme
Oysa geç kaldınız vurmakta
gidişinde ki ayak seslerinde zaten ölmüştüm ben.

Bir insan iki kere ölmez ki___

(24.12.2011___00.29)