Bir'ini Sevdim Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Bizim memlekette sevgi kol gezer
İnsanlar dururken altta yol gezer
Bizim meydanlarda hakka kul gezer
Mevlâm doksan dokuz ismini sevdim

Leylâyı sevensen insandan öte
Mevlâya varırsın îmândan öte
İçim dışım yangın,yangından öte
Cehennemden berî Cenneti sevdim

Yıldızlar pişmandı döndü üst'üne
Geceler kararmış ay mı küstü ne
Gönülden gönüle köprü üstüne
Sabah akşam düşen güneşi sevdim

Hevâ ve heveste uçaklar bilmem
Mutmaîn kalbimden kaçaklar bilmem
Hangisi derdimi kucaklar bilmem
Hüzne komşu olan mevsimi sevdim.

Şâir de değilim kendi hâlimce
Beni yeriyorlar birâz zalimce
Beyâz defterlere dökülüp nice
Dilimden kaleme şiiri sevdim.

Memleket sorarsan memleket Ordu
Hâlini izâhta insanlar yordu
Sezâî diyor ki beni kim sordu?
Beni unutmayan bir'ini sevdim.