Vakitsiz açan kardelen,
Bir ilkbahar sabahında.
Şaşkın, bir o kadar mağrur ve zarif,
Bir papatya çiçeğinin yanında.
Fakat ne işi vardı bu mevsimde?
Daha güller bile gonca vermeden.
Bir koku sardı etrafı, ilkbahar dercesine,
Ve bir koku daha, vakitsiz açan kardelen.
Tabiat bile şaşırmıştı bu sırra,
Öyle ya toprak niye şaşmasın.
Kardelen sanki haykırıyordu cihana,
Ve ilkbahar yalvarıyordu toprağa.
Bembeyaz yapraklarıyla büyülenmişti toprak,
İlkbahar cıvıltılarıyla geliyordu rengârenk.
Bir seçim yapması gerekiyordu çok zor olacak,
Bir yanda kardelen, bir yanda ilkbahar rengârenk…
Kayıt Tarihi : 12.4.2013 18:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuduğunuz şiirin 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereği kaynak ve yazar ismi kullanılmadan paylaşımı yasaktır! Eser sahibi tarafından tescillenmiştir. Şiir 13.09.2002 tarihinde kaleme alınmıştır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!