Kanıyorum, bukle bukle damlıyorum gözlerine,
Gör diye aşk ile ve mevzu sen olunca,
Kışın katresi katı ve yaz çok uzak gönlüme,
Hayat bir, ömür tek ve sen benim olunca.
Hayatta hep güzel şeyler yok ki,
Bizden çıksın her zaman bahar günleri,
Ağlamak da var bu dünyada bilesin ey fani,
O yüzden güldüğün kadar göz yaşı da dökesin.
Kış soldurur çiçekleri,
Ve dondurur odalarla birlikte kalpleri,
Ancak gücü yetmez örtmeye aşk denen illeti,
Sen gel bizim gönlümüze neşret matemini.
Bilesin dursa da ara ara,
Bitmez bu şairin yazacakları,
Hayatı bitmedikçe son bulmaz sayfaları,
Oku ve hisset gönülden gelen mısraları.
Her akşam bir hüzün dolu ayrılık,
Aklı meşgul eden düşünce orduları,
Kaçamak arar da insanın yanına koşar,
Bu tefekkürden yorgun gencin aklı.
Güneş ufaktan batmakta ve bulutlar somurtmaya başlamakta,
Kuşlar umut vermekten çok uzakta,
Ve soğuk arttıkça gönüllere bir ağırlık dolmakta.
Gel çıkalım Eminönü'den Galata'ya.
Aşk ile görünenin ötesini hissetmek,
Gün batımında turunculuklarda yaşamak,
Biz nicedir akan bu suyun talepkârları,
İstiyoruz her nefeste tekrardan doğmak ve her güne aşk ile başlamak.
Kayıt Tarihi : 7.12.2021 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ikindi vakti gönlümden geçenler ve hayal etmeyi başardığım yerler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!