Bir İkindi Sonrası… Şiiri - Yorumlar

gittik geldik... öncesi ve sonrası...

USTACA KALEME ALININMIŞ FARKLI BİR ÇALIŞMA..KEYİFLE ZEVKLE OKUDUM.

YÜREĞİNİZE SAĞLIK SN TATAR.

Öyle ki önce ekmekler bozuldu!
Sonra gönüller erimeyen buzuldu!
*

Evet efendim dogrudur once ekmekler bozuldu,damardan kana karisti ve duzen bozuldu....Bu siir beni de cocukluguma goturdu, kutlarim ,sade ve hos bir anlatim..

t e b r i k l e r i m l e

sorsalar, hiç bir şeye yaramadım...
kısaca hayatın özeti sanki.
annemin kabak tası olmadı ama olanları görünce çok hoşuma giderdi.
bir de oyuncaklar.. hani bizim hiç olmadığındanmı nedir.
ama şimdi düşününce,ne güzel zamanda çocuk olmuşuz ve doyasıya çıkarmıız tadını.
çamurdan oyuncaklar yapar onları kurutur ve sonrada evcilik oynardık. o kadar safmış ki kalbimiz.. mutluymuşuz kısacası..yetinmeyi bilmişiz.
ben bu şiiri çok ama çok ama çok beğendim.
öyle şeyler tebadür ettiki zihnime,hani kendimi tutmasam yazar da yazarım..
tebrikler Arif bey o güzel yüreğiniz dert görmesin.

'Öyle ki önce ekmekler bozuldu!
Sonra gönüller erimeyen buzuldu!'
Evet her güzel şey çocukluğumuzda kaldı. Masumiyet adına ne varsa günbegün uzaklaşıp gitti. Öyle olmasa hepimiz yana yakıla çocukluğumuzu arar mıydık,başımız her derde girdiğinde çocukluk anılarımıza sığınır mıydık ?Harika bir şiir okudum. Alıp götürdü beni çocukluğuma. Tam puanla tebrik ediyorum. Listeme alıyorum.

Masal gibi gelir, geçen 'o çocukluk' günleri...
Bazen korkularla.. Çoğu da oyunlarla, sevinçlerle... Bayram yeridir adeta oyun alanları.. Uçurtmalar, saklambaçlar, 'sek sekler...' topaçlar..
İçlerinde unutulmayan simalar vardır.. Nineler, dedeler gibi.. Ya da bizi çok seven amcalar, teyzeler, halalar...
Şimdi arıyoruz işte o günleri.. Gelmez ki geri? Kalmadı maalesef o sıcaklık, o paylaşanlar 'bir dilim ekmeği...'
Anımsattıklarıyla güzeldi şiir.. Tebrikler Arif Bey, Değerli Dost..

çok güzel anlamlı duygu dolu bir şiir okudum yazan kaleminiz susmasın ilhamınız bol olsun değerli kalem kutluyorum


t

Bir hüzün dolar gözbebeklerine...bir sızı duyulur en derinlerde. takvim yaprakları dökülmüş birer birer.ne vakitsiz gelmiştir ikindi sonrası demek geldi içimden..Saygılar sunuyorum değerli kaleme..bu güzel şiire teşekkürler..

Bir İkindi Sonrası…


Çocukluğumda bir abla…
Gökyüzünün kapanacağını söylerdi!
Kaç gündür kuru ekmek bile yiyemedim;
Bir gün sonra yanına gidip diyemedim;
Bu gece hiç uyumadım abla!
Her sabah öküz arabası,
Uzakları yakın eylerdi…
Kuyuda yüzerdi;
Annemin kabak tası…
*
Yıllar yılı…
Komşuda duyulur al basması…
Göze gelirdi üzerinde akbasması!
Şu an gün ortası,
Büyüdüğüm okulumun;
Eskimiş kapısı,
Kararmış çatısı…
Farkındayım ne bulduğumun!
O gün de vardı acı ve tatlı…
Öyle ki önce ekmekler bozuldu!
Sonra gönüller erimeyen buzuldu!
*
Bir süre uzaktan koşuşmaları izledim…
Gelip geçenden gözlerimi gizledim!
Bu yazdığım ilk çocukluk hatırası…
Huzur bulduğum yer işte burası!
Neden küçüldü her adım?
Bunu çocuk yaşımda anladım!
Oysa gidenler gitti, koşar adım!
Sorsalar, hiçbir şeye yaramadım…
Yaşam bir ikindi sonrası!

(16.03.2012 14.00-Adana)

Gül damlacıkları; teşekkür ederim... Arif Tatar


Anilardan bir veda yansimasi aksederken aynaya, unutulmayan sayfalar bir bir acilmis. Asude duygularin akisinda, akan bir sizintida ömür gemisi agir agir deryada yol alirken, ikindi günesinin hüzmelerinden, sevgi, selam kadar yürekli dogarken ufuktan, dost yüreklere hos gülücükler sacilmis...

Her iki alemde, sevdiklerinizle birlikte saadet dileklerimle...
Tebrikler Arif hocam...