Hızlıca yavaşlamam gerektiğini durduğumda anladım. Kaza süsü verdim kalp çarpıntıma. Ölüyorum.
Unutmak istedim. Bütün bildiklerimi. Ama nafile, tüm bildiklerini unutsam bile unuttuğumu biliyorum. Çaresi yok bunun.
Sadece nefes almalıyım biraz.
Bir, iki, üç.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta