Bir, iki, dört, beş Şiiri - Erdoğan Varım

Bende vardım bir zaman, suan yok olmaktayım
Kinle acı ızdırap ve şiddetle dolmaktayım
Kah gülüp ruhu şad, kah da kahrolmaktayım

Anlatmak değildir bu şehirlerin beşini
Sadece haykırmaktır bu bir şairin leşini

1- Aldanan şeytana tek dize fazla

Ne var ki sevgiden aşktan anlamaz biri
Umarsız, gamsız, yaşam kadar diri
Resmini çizerdi sanat emeği piri

Seni anlatmaya fazla tek dize, tek a'lı
Umutsuzluk nehrine düşen gerizekalı

2-Sabrın sonu selamet, iç sıkıntısı lanet

Ne sevgisi geçerdi, ne sözü biterdi hey
Herkes gitse onun şefkati yeterdi hey
Sevgisi dip, öfkesi kini de beterdi hey

Geri dönüp gelse, sanki ilk kezim gibi
Onun ismi onbir ay şu yürek sızım gibi

Şair güzel, şiir güzel, oda güzeldi hep
Hem mutlu eder hem de üzerdi hep
En karanlık sularda dibe yüzerdi hep

Yürek yaram, şu öğreten kırık sazım gibi
Sanki hem annesi, hem de öz kızım gibi..

4-Dönmeyen dört hata üstü dert

Aniden girdi rüzgar, bastırdı fırtınası
Çılgına döndüren bu yüreği yırtınası
Ankara'da kızılırmak, macar'ın tuna'sı

Kendine aşık bir kız, kendiyle sevgiliydi
Bana gelmez bir ak budun, bir bay iliydi

5- Cordolezza bebeğim ağzında diş

Gizemli yönün benim keşfettiğim kıta
Sana bakmayışım, gülmeyişim hata
Affettin, Tanrı senin şanına şan kata!

Sen benim geleceğim, geçmişim, bu günümsün
Dön gel şehrime sen, şehir kadar benimsin.

3 nerede lan?

Bilmem, nerde?

Tonyukuk Erdoğan Varım

6 Temmuz perşembe bir gece vakti

Kahve winston kırmızı biraz muhsin ünlü biraz sert ünsüz felan