Bir İhtimalin -Aşk Hali

Çözüldü gizemi İstanbul'un, yanımda sen önümde istiklal vardı.Herşeyimizle aynıydık,sevinçliydik,huzur doluyduk. Almıştık istediğimizi İstanbul'dan, kimbilir belkide birbirimiz içindik.
Ama ''Hayır'' dedi elinde kemanıyla senin buğulu sesine eşlik eden o yorgun kemancı kulağıma fısıldayarak.
- Aynı değilsiniz.
- Neden? dedim. Neden? Yanındayım işte istediğim bu değil miydi zaten benim?
-Hayır. Dedi.
-Çünkü; Sen ona o kırmızıya hayran.
Evet, doğru. Ben sana sen kırmızıya hayrandın.

Halbuki hiç sevmemiştim İstanbul'u,
o büyülü şehir senin yanında sıradan bir mahalleye dönüşmüştü gözümde.
Ve ben birkez daha aşık olmuştum sana fonda kar taneleri o ebruli dansa tutuşurken.
Kemancıya inat asla vazgeçme diyordu kar taneleri vazgeçme...
Eğer karşılık bekliyorsan aşk aşk değildir ki zaten.
Haklıydı kar taneleri karşılık beklemiyordum ve aşk buydu imkansız değildi ama ihtimalde olsa duyurmalıydım sesimi sana. Duy beni ihtimaller bahçesinin Gül Güzeli duy beni.
Çünkü ben bir Şair gibi Seviyorum Seni...