Issız boğucu bir güz akşamı
Ay vuruyor yüzüme bir tek ben habersiz
Yanağımdan süzülür hasret yaşları
Bedenim kalabalıklarda şuurum kimsesiz
Alabora eden buhran kasıntılar
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta