Bir İçim Gökyüzü Şiiri - Adnan Durmaz

bana bir akşam fısılda yıldızları şakıyan
bir ay gülümse dolun dolun balkıyan
iyi bak gözlerime sesinden kokladığım kadın
tıpkı çok eski bir lahit gibi saklı kal yüreğimde
ağlama yalnızlıkta
sonra kim toplar gözlerinden dökülen yıldızları dudaklarıyla
annene selam söyle
sana hep “güzel kızım desin”
büyütmesin seni
hep çocuk kal
değilse sessizliğini nasıl dizelerle taçlandırabilirim

konuşma sen.. sus ve çoğal yağacak bir gök gibi
içinde bin bir bahar
hiç açmadan beklemiş dal dal
derin kıraçlar gibi bekle
öpüşmelerimizi saklar bütün suskular
senin yerine kuşlar söyleşir anlatılmaz olanı
güneş başka yağar yağmur başka açılır
çamurlu bozkırlarda bir adam başka yürür
çünkü suskunluklarını koklamak dünyayı değiştirir

bencilim
tanrıçamı içimde saklarım
içim
gökyüzü kesilmiştir

adnan