Bir İç Döküş... Şiiri - Gülçin Çömen

Yüreğine dokunmak için geldim adam! Sen parmak uçlarınla tenimi keşfetmek için can atarken,ben teninin de altına dokunmayı göze alarak geldim.
Sen tenimin tadını,bense yüreğindeki gizli kalmış mabedi merak ederdim.
Sen fırsatını kollarken benli gecelerin,ben o kollarda yaşlanmanın derdindeydim.
Şimdi anlayabiliyor musun niye tenimin sana sırt çevirdiğini ve battığını,
Neden artık mesajlarına,telefonlarına çıkmadığımı,yüzünü görmeyi bırak adını bile duymaya tahammül edemediğimi?
Tenim sana cehennem ateşi,yüreğin bana dipsiz kuyu olur dokunursan,
Sen yanarsın,ben kaybolurum parmak uçlarında...
Ölürüm,parmak izlerin sızlar tenimde!
Parmak uçların bir daha kimseye dokunamaz yanar tenimde!
Kimsenin kadını olamam.
Sahiplenemem senden başka bir yüreği,öpüp koklayamam hiç bir hücresini,akıtamam gözlerimden inci tanelerimi!
Giderken tenimde senden izlerle beraber adamlığını da alır götürürüm,
Kimseye adamlık taslayamazsın...
Farkında olmadan sahiplenirim seni anlayamazsın!