Sesin yokluğunda bir hüzün var,
kırık bir aynada kırılmış ışık gibi,
dokunamadığım,
ama varlığını derinden hissettiğim.
Gözlerin uzaklarda,
suskunluğun içinde bir şarkı gibi,
her kelimesi unutulmuş,
her nefesi yitik bir düş.
Ruhumun telleri titriyor,
kapanmamış yaraların gölgesinde,
dokunuyor derinlere,
unutulmaz bir anın hüznüyle.
Ve ben,
sessizliğin koynunda seni ararken,
kendi içimde kayboluyorum,
bir yanımla sarılırken geçmişe,
bir yanımla özlemini hissediyorum.
Zaman duruyor bazen,
adını söylediğimde içimden,
rüzgâr bile çekiliyor köşesine,
duysun diye kalbimin sesini.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 29.7.2025 10:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!