Bir Hüzün ki Tarifsiz

Tarifsiz bir hüzün, içimde
Kelimelere sığmayan derin bir boşluk,
Geçip giden ömrün izleri mi bu,
Dokunamadığım hayallerin ağırlığı mı yoksa?
Bir nefes kadar yakın, bir ömür kadar uzak,
İsteyip de kavuşamadıklarım mı acıtan?

Kaybetmekten korktum en çok,
Önce akıp giden zamandan,
Her saniye biraz daha uzaklaşan çocukluğumdan,
Sonra büyümekten korktum,
Büyüdükçe küçülen masum yanlarımdan,
Eksildikçe kaybolan dostlardan,
Bir bir çekip giden yüzlerin bıraktığı boşluktan…

Özlem, özlemek…
Çaresizliğin diğer yüzüdür sorsalar, derim,
Bilirim, dönüşü yoktur bazı gidişlerin
Ne yollar ne mevsimler geri getirir eksilenleri,
Yalnızca bir sessizlik yankılanır uzaklardan..

Ayrılık, hasret, ölüm… Ahh!
Her biri derin yara açar yüreğimde,
Ne zaman duysam bu sözcüklerin yankısını,
Bir vedanın sessizliği çöker üzerime,
Kor gibi düşer içime, hatıralar ...