Gelir geçer ömürden canan ile can,
Her selamın sonunda bir vedası var,
Gönüller ayrılığa alıştığı an,
En büyüğü bile bir hoşçakal kadar.
Paslanmışsa kalbinin çarkı sevmeye,
Ağrıların artıyorsa sebebi var,
Aşk; sonu izlemek yaslanıp geriye,
Hüzünlü değil hiçbir hoşçakal kadar.
Nefret ile yoğruluyor gözlerin,
Bakışlarından bir ruhsuzluktur akar,
Sükutun kadar olamıyor sözlerin,
Senin de tüm hakkın bir hoşçakal kadar.
Kayıt Tarihi : 26.9.2021 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Artık eskisi gibi içerleyerek yazamıyorum...
![Alparslan Gürlek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/26/bir-hoscakal-kadar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!