Bir Haziran sabahı - doğum günü yazısı

Herkese olduğu gibi benim de doğduğum gün önüme.., üzerinde sayısını bilemediğim ve her doğum günümde sadece bir tanesini üfleyip söndürebileceğim yakılmış mumların dizili olduğu bir yaşam pastası konuldu...

Bugün., benim o yanan mumlardan birini daha üfleyip söndürdüğüm gün…
Geriye üflenip-söndürülecek kaç mum kaldı…, ya da kaldı mı…?
Bunu bilemiyorum elbette.., hiç kimse bilemiyor yaşam pastasının üstünde söndürülmeyi bekleyen kaç yanan mum kaldığını…

Yaş altmışbeş, yolun yarısı bile değil/Zaro ağa gibi daha başındayız ömrün..,
desek bile..,
“Yaş otuzbeş, yolun yarısı eder/Dante gibi ortasındayız ömrün”
diyenlerin hesaplarının nasıl da şaştığına tanık olduğumuz bir yaşam yolculuğunda yolcuyuz…

Yani işte geldik.., gidiyoruz…

Nasıl geldiğimiz belli de ya nasıl gideceğimiz… İşte o belli değil…
Elbette bu gidişlerin dönüşü olmadığından hiçbirisinin ardından kova ile su dökülmeyecek ama nasıl gidilecek…
Büyük ustanın dediği ve kendisinin de binip gittiği o güzel atlara binip gidenlerden mi olacağız yoksa kuyruğuna teneke bağlanmış topal bir merkebin sırtında içi boş ama ağırlaştırılmış bir yük olarak gidenlerden mi….?

Bunu da bilemiyoruz…

Ama yaşamın cazibesi de.., içinden hep güzel şeyler çıkacağını umduğumuz, kapağı açılmamış bu bilinmezler dosyasından doğuyor galiba… Aynen insanda olduğu gibi….

....,

Doğum günleri.., günü kutlanan kişinin içindeki bastırılmış hüznün, dışarıya buruk bir sevinç olarak sızdığı günlerdir…

Neyse., biz şimdi işin buruk tarafını bırakalım bir kenara da penceremizin sevinç ve umut kanatlarını açıp dışarıya bakalım.., şöyle derin bir nefes alarak….

Haziran’ın bu ilk sabahında..,
Güneş., karanlık gece bulutlarını barış ve özgürlük aydınlığına çevirecek bir müjdeyle doğuyorsa üstümüze… Ne güzel
Bir ilk yaz havasının sabah serinliği., kır çiçeklerinden renk ve koku polenleri gibi doluyorsa içimize… Ne güzel…
Yeryüzü., milyarlarca insanın yüreğine güneşle beraber girip milyonlarca şiirini yazmaya başlamışsa eğer şiir defterine… Ne güzel…
Hele., karşınızda duran sevdiğinizin gözlerinin içine bakarak ve gülümseyerek “seni çok seviyorum” diyebiliyorsanız… Ne güzel…

“Yaşamak güzel şey be kardeşim”