Bir Hayat Hikayesi Şiiri - Demiss Vangelis

Bir hayat hikayesi bu;
kimsenin görmediği, herkesin bildiği...
Öyle ki, daha şimdiden pes etmiş.
Herbiri bir yerde kendi derdinde...

Sözler havada uçuşuyor,
kelimeler insanlara yenik düşmüş...
Kitaplar inadına susmuş
Sayfalar sessizce yıpranmış...

Artık zaman yok laflamaya
Zaten çabalayan da yok kimseyi anlamaya
Düşünenler var sözde
ama düşünceler kaybolmuş.

Bir yolculuk olsaydı bu
sonu hüsranla biterdi.
Kim söyledi bunun bir yolculuk olmadığını?
Kim bilir hüsranla bitmediğini?

Güven, mizah dergilerinin simgesi olmuş,
yalan bedava satılan bir sakız.
Siyah beyaz olmuş,
beyaz kirlenmekten siyah...

Dedim ya, bir hayat hikayesi bu...
Çiftliklerde sürüyle koyun varmış
sığmayıp taşmış
Şehirler koyunla dolmuş

Demokrasi süsüyle,
seçim hakkı verilmiş koyunlara...
Herkes bir çoban seçmiş,
kimse çoban istemiyorum dememiş

Destanlara adını yazan alıklar olmuş
Tarihe adını kazıyanlarsa çoktan ölmüş.
Bunları söylemek isteyenler varmış,
hepsi ortadan kaybolmuş, kaybedilmiş...

Herşeyi konuşup da sağ kalanlar olmuş.
Ama kimse onları dinlememiş...
Onların düşmanı yokmuş,
çünkü onları adam yerine kimse koymamış...

Biri bir şiir yazmış
kimse okumamış...
O da okunsun diye yazmamış
Yazılması gerektiği için yazmış

Bir hayat hikayesi bu
Kimse bunu okumamış
ama yaşamış...
Niçin yaşadıklarını bilmeseler de.....