Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
şiirinizi okudum. sonra dönüp özgeçmişinize göz attım...
şiirin bende uyandırdığı, sizin lise çağlarındaki şiir sevdalısı bir genç olduğunuzdu... yetenekli ama hayata bakışı klasik sızı klişeleri arasından sıyrılamamış bir genç...
yanılmışım...
şiirin yapısal bütünlüğü güzel... akış, hece düzeni, kafiyelerin birbirine yabancılaşmamış olmaları... bunlar iyi, kimi yerlerde zorlanmışlıklar sezsem de...
özellikle şiirinizi gözümde güzel ve anlamlı kılan
(...)Sonra, siliniyor herşey
Senin gidişin geliyor.
Bir kadın çocukları,
Bir adam hepsini seviyor.(...)
dizeleri...
böylesine herşeyini söylemiş bir şiirin ardından koyduğunuz son kıta ise, maalesef felaket... karşısındakini (ya da şiirin hedef aldığı kişiliği) acıtabilmek adına kendi ölümünden bahseden bir liseli 'çocuk' işte o zaman canlanıyor insanın zihninde...
diğer şiirlerinizi henüz bilemediğim için çok genel bir eleştiri yazmamaya da gayret ediyorum bu arada:)
başarılar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta