Mevlüt AKTAN
Bijax – Bir Hayalperest – BooS - MA
Afyonkarahisar/Bayat – Osmaniye/Kadirli
Ne desem bilemiyorum,
Hangi kelime daha doğru?
Bazen her şeyi söyleyemiyorum,
Acaba bu bir sorun mu?
Anlatıyorum, anlatıyorum;
Gerçek sevginin gurur taşımadığını
Gururun sevgiyi yok ettiğini anlatamadım
Özünde herkes iyidir
Büyüdüğümü sanıyordum
Bunca yıllık yaşanmışlık vardı
Çocuk değildim artık
Kimse üzemezdi beni
Derken “sen” girdin hayatıma
Afalladım
Hiç kimsenin seni anlamadığı günlerde,
Bir hiç olduğunu hissedersin.
Enkaza dönüşen sevgisiz gönüllerde,
Bir yardım eli beklersin.
Her şey üstüne gelirken art arda,
Hoşça kal sevgili, seni tanımak güzeldi
Keşke her zaman güzel kalabilseydin
Tanıdığım o saf ve temiz halinle
Kahkahalar attığımız günlerdeki gibi
Doğrularınla yaşayıp gurur duyduğum
O saf, küçük kalbine dokunduğum
Yalanlar üstüne bir aşktı bizimkisi
Masum bir imkânsızlık öyküsü
Bir bilmecenin bilinmezliği
Belki de kırık bir kalbin son nefesi…
Biliyorsun
Seni üzdüğüm gün uyuyamazdım
Anne sevgisine muhtaç bir bebeğim
Sevgiliye verilen hoş kokulu bir çiçeğim
“Gitme, kal” denilmesini bekleyenim
Herkes koşarken ben hâlâ emekleyenim
Ben şair değilim,
Süslü cümleler bekleme.
İçimden gelenleri söyleyeceğim,
İçeri gel, kapıda bekleme.
Sana hayatı öğretmek istiyorum,
Eskiden bazı şeyler ne kadar da farklıydı
O zamanlar sorsalar hiç bilemezdim böyle olacağını
Ne kadar çok seviyordum seni
Her an seni görmek, seninle konuşmak istiyordum
Her fırsatta yanında olmak istiyordum
Hiç çıkmıyordun aklımdan
Saat gecenin bilmem kaçı
Uyuyamıyorum çocuk
Kulağımda yağmurun sesi
Gözlerimde derin karanlık
Düşüncelerimde bir boşluk
Kalbimdeyse bir kırıklık



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!