Ellerimi göklere uzattım, yok tutan
Yüreğim yerle bir, bu son tufan
Bir ateşin içindeyim, yalanlara kandım
Yüreğim yangın yeri, yalanlarla yandım
Boş bakıyor gözlerim, boş ve anlamsız
Beni anlamaya çalışma, boş ver anlamsız
Yalnızlık nedir bilir misin?
Duvarların üstüne üstüne gelmesi
İçinde çığlıklar koparken seni kimsenin duymaması
Kafanın içinde cevapsız sorulardan bir ordu sanrısı
Ardı arkası kesilmeyen öfke patlamaları tanrısı…
Üzülüyorum
Kendi adıma değil
Senin adına üzülüyorum
Herkesi benim gibi sanıyorsun
Büyük bir yanılgı içindesin
Hayat bunu sana acı bir şekilde öğretecek
Pas, toz, duman içinde büyüdüm;
Sevgi yoktu, ben de kendime kini büründüm.
Aklımda gülüşün, artık kalmadı gücüm;
Düşündüm, ben ne ara büyüdüm?
Derdim var benim her insan gibi,
Bilirim, bulunur derman elbet de mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!