İstanbul’un sessizliğini dinliyorum
Var olan aşkınla ne güzel
Beyoğlunda dolaşırken seninle
Rüyamın sonsuzluklarımda dolaşıyorum gülüşünle
Yaşamanı çok isterdim duygu selimde
Olmadı kayboldu derinliklerimde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta